امروزی شدن وانشان

 

زندگی بی دغدغه در وانشان

خروس خوان راهی صحرا می شود تا شبنمی را که بر ساقه های سبز

گندم نشسته ،شاهد بگیرد برای سالی پربرکت مرد وانشان. آفتاب سر

نزده، بساط چایی پهن است .        

بوی دود چوبهای خیس افرا و صنوبر برجان چایی نشسته تا مرد وانشانی

جان طبیعت را در ذائقه خود مزمزه کند.مه صبحگاهی و صدای زنگوله های

گوسفندانی که برای چرا به صحرا می روند، حجتی بر یک روز پرتلاش

است برای مرد وانشانی. زندگی وانشانی آرام و آهسته پیش می‌رود.

 و اما زنان وانشانی هم نه تنها دست کمی از مردانشان ندارند بلکه گاهی جلوتر از آنها هستند زن وانشانی

هم صبح خروس خوان بیدار است و چای برای مرد خانه دم کرده تا بیدار شود و یا علی بگوید و زندگی را

آغاز کند .زنانی که همه شیر زن بودند و هستند خدایشان بیامرزد و رحمت کند.

زندگی روستا هنوز هم خالی از سر و صداست و فرسوده‌ شدن از سختی‌ها و هیاهوی زندگی شهرنشینی غایب

همیشگی آن. در روستاست که شادی‌ها و غم‌هاتقسیم می‌شوند.آدم‌های روستا به هم نزدیک‌ترند و آنجاست که

همسایه از حال همسایه خبر دارد.

آدم‌هایی که همیشه در جستجوی زندگی آرام و به دور از ازدحام شهرها

هستند، تصویری شاعرانه از روستا در ذهن خود دارند و برای همین است

که خیلی وقت‌ها می‌گویند خوشا به حالت ای روستایی. روستایی خبر از

بوق‌های پی در پی ماشین‌ها و هیاهوی شهرنشینی ندارد.

زندگی شهری اما نقطه مقابل روستاست و گذران زمان در شهر خود

قصه‌ای متفاوت از روستا دارد. زندگی شهری مهارت و فوت و فن خاص

خود را طلب می‌کند. در شهرها انگار پایانی برای سر و صدا و هیاهو

نیست. صدای خیابان‌ها، ماشین‌ها و آدم‌ها آنقدر آزاردهنده است که گاهی به سرت می‌زند همه چیز را رها کنی

و به کنجی دنج پناه ببری، البته اگر بتوان در شهرها جایی این چنین یافت. زندگی شهری، زندگی آرام و

بی‌دغدغه‌ای نیست.

آدم‌ها در شهرها هر روز بی‌تفاوت از کنار یکدیگر می‌گذرند. ارتباط‌ها در شهرها جزیی‌اند و زود گذر. آدم‌ها نسبت به

هم بی‌تفاوتند و غرق‌شدن در شلوغی و هیاهوی شهرها مرگ صمیمیت‌ها و عاطفه‌هاست. شهر انگار که دنیای

بیگانه‌هاست.

امروزی شدن وانشان

هرچند هنوز زندگی صنعتی و تاثیرات زندگی شهری برروستا‌ی وانشان تاثیر آنچنانی نگذاشته ، اما زندگی

روستایی با تمام زیبایی‌هایش رو به سوی تحول دارد. اگرچه هنوز میان شهر و روستا تفاوت‌های بارزی وجود دارد،

اما سبک زندگی روستاییان در حال تغییر است و با شتابی روز افزون از گذشته‌ها فاصله می‌گیرد.

حالا در برخی روستاها خیلی از سبک‌های زندگی شهری وارد شده، آنقدر که برای قدیمی‌ها کمتر چیز آشنایی از

گذشته بر جای مانده است. برای کسانی هم که راه شهر را پیش گرفتند و سالیان دراز دور از روستایشان بوده‌اند،

شاید باور دیدن روستای کودکی‌هایشان کمی ‌دشوار باشد.

هرچند در گذشته پوشش اهالی روستا با فرهنگ سنتی روستاییان پیوند داشت و با شهرنشینان کاملا متفاوت،

اما حالا یکی از تغییرات روستاها نسبت به گذشته تغییر در پوشش اهالی روستاست که چندان تفاوتی با پوشش

شهرنشینان ندارد. در خیلی از روستاها، روستاییان دیگر همچون گذشته لباس سنتی تن نمی‌کنند و حالا

پوشش جوان روستایی فرق چندانی با جوان شهری ندارد.

شکل فعالیت‌ها نیز در روستاها تغییر اساسی کرده است، هر چند در خیلی روستاها هنوز هم کار روستایی

کشاورزی ودامپروری است،اما دختر روستایی که تا همین چند سال پیش پشت دارقالی می‌نشست وبا

دستان  هنرمندش بر تار و پود آن نقش می‌زد حالا انگار همچون دختر شهرنشین به دنبال مهارت‌های تازه‌تری است.

تغییر شکل خانه‌های روستایی

زمانه که تغییر کرد و همه چیز رو به جلو رفت، شکل خانه‌های روستا نیز تغییر یافت و کم‌کم با مصالح و مواد

ساختمانی مدرن ساخته شد. خانه‌های روستایی که زمانی نشان از سنت‌های روستاییان و سبک زندگی آنان

داشت، حالا انگار نه شبیه خانه روستایی مانند گذشته‌هاست و نه کاملا شبیه خانه‌های مدرن شهری.

ورود تکنولوژی به روستا

زمان می‌گذرد و با پیشرفت علم و پیدایش تکنولوژی، زندگی روستایی نیز رنگ و بوی دیگری می‌یابد. سبک زندگی

در روستا حالا مثل بسیاری از جنبه‌های زندگی آدم‌های امروزی تغییر کرده و حالا به چشم روستا، شهر نمادی

برای امروزی شدن است.

بسیاری از عناصر زندگی شهری در زندگی روستایی راه یافته است. حالا دیگر زن روستایی تقریبا از همان ابزاری

استفاده می‌کند که زن شهرنشین در خانه‌اش دارد.

حالا در خانه زن روستایی جای جارو دستی را جارو برقی، جای پشتی را مبلمان و شاید جای سفره روی زمین را

میز ناهارخوری البته نه در شکلی کاملا مدرن پرکرده است. دیگر بوی نان محلی در کوچه پس‌کوچه‌های روستا به

مشام نمی‌رسد و انگار نان‌های ماشینی، سفره‌های خانه‌های روستایی را رونق می‌دهد.در کنار همه این

تغییرات اضافه شدن برق، گاز، تلفن، مدرسه و...همگی اجزایی از عناصر زندگی شهری است که زندگی روستایی

را متحول و آن را به زندگی شهری نزدیک‌تر کرد.

عناصر زندگی شهری حالا در کنار زندگی روستایی جا خوش کرده و زندگی روستایی حالا مخلوطی از گذشته و

حال است.هر چند تغییراتی در سبک زندگی روستا‌ها وارد شده اما روستا، همان روستاست با همان مردمانی که

آسمان، زمین، عشق، هوا، سادگی و پاکی حقیقت زندگی‌شان مال آنهاست.

مهسا خدابخش 
جام‌جم

۱۱آذر ۸۹

تاسوعا و عاشورا 89 در وانشان

 

عزاداری خالصانه اهالی مومن وانشان

       عاشورا

         

        

  تعزیه

        

  تاسوعا

       

         

ادامه تصاویر در

 اینجا  واینجا

مشاهده نمائید

جمعیت وانشان 1385

 

آحرین آمار رسمی۱۳۸۵

 

 جهت مشاهده اطلاعات تکمیلی،  اینجا  را کلیک کنید

وانشان ابیانه دیگر

با تشکر از سر کار خانم پریسا نیکنامی  که در سایتآخاله تصاویر زیر را تهیه نموده اند

                                                                                                     منبع: سایتآخاله

ادامه تصاویر در 

 اینجا  و  اینجا 

مشاهده نمایئد

  

 

تصاویر در روز عید فطر

 

بازسازی محوطه امامزاده

 

چرا نمای ضلع شرقی این ساختمان طبق ضوابط به سبک سنتی اجرا نشده است

                           

سنگفرش کوچه پس کوچه ها

مسجد قدیمی :محل عبادت مرحوم آخوند بابا علی مشایخی

سقف چوبی خانه های وانشان

 طبیعت وانشان

 

تعداد ۱۶۰ عکس دیگر را که در روز عید فطر تهیه شده است را

می توانیددر وبلاگ های تصاویر وانشان:

 در اینجا واینجا مشاهده نمائید

 

جاذبه های سیاحتی- توریستی

 

 جاذبه های سیاحتی- زیارتی - توریستی یک روستا

 

      

 آنچه مسلم است  کسانی که برای گردش به یک روستا میروند ، دنبال ساختمانهای شیک و نوساز و خیابانهای

 

 عریض و طویل نیستند . چرا که از این قبیل چیزها در شهرهای بزرگ فراوان است .

 

 گردشگران روستا قبل از هرچیز به هوای تازه و مناظر طبیعی زیبا و سادگی و بی پیرایگی محیط توجه دارند . به

 

زندگی ساده و سالم و روابط نزدیک انسانها با همدیگر علاقمند هستند . آنان در روستا به دنبال آرامش

 

می گردند و دوری از سر وصداهای ماشینهای شهری .

 

 جوانان شهری که به روستا میروند دوست دارند محیطی را که پدر و مادر و اجدادشان در آن بزرگ شده اند

 

همانگونه که بوده است ببینند و تاریخچه ای از زندگی پیشینیان خود را در پیش رو مطالعه کنند .

 

 ساختمانهای قدیمی ، کوچه پس کوچه های تنگ و باریک ، دیوارهای گلین که با دستهای رنج کشیده پدرانشان

 

با زحمت بنا شده اند ، درب حیات های چوبی قدیمی ، مهتابیها ،  دالانهای تاریک زیر ساختمانها ، پله های مرتفع

 

 و پر پیچ و تاب ، آغلها ، طویله ها ، انبارهای سوخت و علوفه ، سیلوهای گندم و جو در دل دیوارهای اتاقها ،

 

تاپوهایی که زمانی پر از جو و گندم و آرد بوده اند.

 

       

 

 خمره هایی که پر از ماست و دوغ و روغن حیوانی و شیره انگور و انواع مرباها بوده اند ، دولابچه های محل

 

نگهداری بادام و گردو و کشمش ، ابزار های قدیمی کشاورزی از قبیل :

 

 

    

 

خیش و ماله و چون و هرچون ، ظروف مسی و گلی ، قاشقهای چوبی ، چراغهای موشی ، زنبوری، انگلیسی، پیه

 

سوزها و لمپاها و گردسوزها ، سماورهای ذغالی در کنار منقلهای آتش، چرخ نخ ریسی و کار قدک بافی ،

 

 

      

 

 

 

 و حتی پالان الاغها و جوالها و تاچه ها و قراره ها ، گلیمهای زیر پای پدران ،  و درختهایی که دیگران کاشتند و ما

 

 خوردیم ،

 

همه اینها زمانی که از نسلی به نسلی دیگر منتقل شوند ، خود تاریخچه ارزشمندی میشود برای نسل آینده تا از

 

آن درس بگیرند و عبرت شود برای اهل پیشرفت .

 

     

 

   حال اگر ما بیاییم و به بهانه بازسازی روستا همه جلوه های قدیمی را از بین ببریم و بناهای قدیمی را که هنوز

 

هم قابل بازسازی هستند ویران کنیم تا خیابانهای عریض و طویل بسازیم که جولانگاه ماشینها و تراکتورها و

 

موتورهای گازی شوند ، میدانید چه بر سر روستا می آوریم ؟!

 

  

   

 همین حالا زمانی که یک موتور سوار از یکی از کوچه ها عبور میکند تا مدت زیادی بوی دودش و صدای ناهنجارش

 

آرامش و صفای موجود را بهم میزند . چه رسد به زمانی که این خیابانهای تعریض شده پارکینگ ماشینها شوند .

 

 طولانی ترین طول و عرض روستا را میتوان در ده دقیقه قدم زد و هیچ لزومی ندارد که هرکس با ماشینش تا درب

 

منزلش برود . میشود در جاهای مناسب محلهای پارکینک پیش بینی کرد .

 

 

 هم اکنون در روستای وانشان ما عملیات نوسازی و اسفالت و سنگفرش کردن کوچه ها در حال انجام است  و

 

عده ای با دلسوزی و با نیت خیر دارند زحمت میکشند و در نظر دارند که وانشان را تبدیل به محل گردشگری و

 

توریستی نمایند . متاسفانه به علت شرایط خاص فعلی و این حقیقت که صاحبان بناهای قدیمی توانایی و حوصله

 

رسیدگی و نگهداری آنها را ندارند ، به سادگی تسلیم پیشنهادهای تخریب و صافکاری بناها میشوند و تیشه به

 

ریشه های خود میزنند .

 

از هم ولایتی های عزیز تقاضا میشود با این عجله یادگاریهای اجداد خود را ویران نکنند و قبل از هرچیز در فکر

 

نگهداری آنها باشند . با هزینه ای بسیار کمتر از هزینه بازسازی ، بسیاری از این ساختمانها سالیان دراز دوام

 

می آورند . از مسئولین و دست اندرکارانی هم که مشغول این عملیات هستند خواهش میشود به نکات اشاره

 

شده توجه کنند و سعی کنند موضوع بازسازی روستا با تامل بیشتر و با مشورت گسترده تر با روستاییان و

 

فرزندانشان در شهرها انجام شود تا در آینده موجب پشیمانی نگردد .

 

با کمی  تغییرات: برگرفته از وبلاگ وانشون بلاگ پست

 

 

 

بیخود وبی جهت بدون تفکر ودور اندیشی عقلمان را  دست دیگران دادیم  و خانه قدیمی را با خاک

 

 یکسان کردیم ،عین یک زلزله 7ریشتری .با بیل و کلنگ لعنتی، لودر وار به جانش افتادیم .

 

یکی نبود به ما بگه عاقلها ،دارید چیکار می کنید،  با هستی تان وخاطراتتان ،چه می کنید

 

ترس از خرابی دیوار که باعث نمی شه خانه را خراب کرد،آدمهای عاقل ،دیوار خراب را تعمیر

 

می کنند،مرمت می کنند،می گفتید استاد بنا بیاید چند تا کارگر  هم می گرفتید،یک مقداری آهک

 

و آجر و خاک رس ونمی دونم ماسه تعمیرش می کردید .برفرض هم که می خواستید  مشکل را

 

حل کنید،حداقل بالاخانه را خراب می کردید.

 

دست به دوتا اتاق آلمانی اینور حیاط نمی زدید . اقلاً یک جایی داشتید که سرگردان نباشید .

 

امان از این طرح هادی که داره چه می کنه؟!!!

 

 

روزگار غریبی است،شاید هم همسایه ها حق داشته باشند، ما که ساده ایم تقصیر مردم چیه ؟

 

اگه ما ساده نبودیم نمی گذاشتیم خانه ای که هر خشتش ، برایمان خاطره ای هست ، به این روز

 

بیفتد یا به این  روزش بیاندازند.

 

و در آخر

ای کاش پدر و مادر بودند

ای کاش خانه را خراب نکرده بودیم

ای کاش آنرا زودتر ساخته بودیم

 

برگفته از وبلاگ بافران

 

 

تصاویر 14 مردادماه 89

 

تصاویر ۱۴ مردادماه 89

 

ادامه تصاویر را  دراینجا واینجا  و همچنین در وبلاگ های تصاویر وانشان مشاهده نمائید

 

 

دیگران کاشتند و ما فقط خوردیم

   دیگران کاشتندو ما خوردیم

 

    این ضرب المثل زیبا از گذشتگان  ما به جای مانده ، الحق که چه زیبا گفتند که:

دیگران کاشندو ما خوردیم                ما بکاریم و دیگران بخورند.

 

   دشت وانشان در زمان های کمی دورتر بسیار سر سبز و رنگین و تفریحگاه آشنا وبیگانه بود تا جای

   جای آن تا  کرانه های ریگزار های دوست داشتی، همین طور سرسبز بود و نسیم خوش باد اصفهانی،

 

       

 خوشه های گندم و جو را نوازش می کرد و سر تا سر دشت را درختان گردو ، بادام و سیب پوشانده  بود

 ولی حالا چه؟

 

  امروزه کسی نیست که بکارد تا دیگران استفاده کنند امروز ما نمی کاریم تا که دیگران نخورند .

 امروز کاشته های قدیمی ها را از ریشه می خشکانیم و می سوزانیم تا ضرب المثل کمرنگ وکمرنگ تر

 شود. و جایش را به این ضرب المثل امروزی بدهد که:

 

                         دیگران کاشتندو ما خوردیم ، ما نمی کاریم تا که دیگران نخورند.

 

    

 

     ای کاش...

 

  زمانی نه چندان دور، برج  قلعه ها در اطراف وانشان سر به آسمان ساییده بودند که در نوع خودشان منحصر

 

 به فرد بودند این برج ها دارای طبقات مجزا بودندکه در هر طبقه تیرکش هایی داشت که دیدمحدوده ی خود را

 

 تا مسافت ها و تا پای برج را کنترل می کرد اما سالها پیش این برجها بدون توجه به قدمت آنها هر یک خراب

 

  شدند.

 

    

 

 ای کاشمختصر بودجه ای را در جهت ترمیم و باسازی قلعه و برج بجا مانده اختصاص داده می شد  تا نمای

 

  وانشان مجذوب تر می شد تا شاید سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بذل توجه ای به آن می نمودند تا 

 

  همانند ارگ گوگرد جهت بازدید گردشگران و زوار امامزاده در اختیار آنان قرار می گرفت .

 

  ای کاش.....ای کاش.....ای کاش

 

 

به یاد زادگاهم وانشان

ای قریه کوچک دل آرام	وی مولد روح پرور من
ای دهکده عزیز،گمنام	وی معدن مهر مادر من
از گردش روزگارو ایام	مهر تو نرفته ،از سر من

این است ودیعه خدایی

آن روزگار که در تو منزلم بود	من کودک خردسال بودم
نه غصه زاد و محملم بود	آسوده و بی خیال بودم
نه حسرت مال در دلم بود	نی در صدد جلال بودم

عاری زصفات خود نمایی

ان منظره های باصفایت	هرگز نشود مرا فراموش
وان زمزمه های جان فزایت	چون در بودم،همیشه درگوش
باشد زعنایت خدایت	روزی بکشی ،مرا در آغوش

راحت شوم از غم جدایی

در مهد نسیم بوستانت	چون غنچه گل دهن گشودم
در سایه سرو گلستانت	آسوده زهر غمی غنود م
در پرتو ماه آسمانت	چون مرغ حق این سخن سرودم

زه،زه بجمال کبریائی

چندی به کنار سبزه و گل	نیکو بگذشت زندگانی
باصحبت و گفتگوی بلبل	فارغ زحوادث جهانی
از منظره لطیف سنبل	مفتون حیات جاودانی

آوخ که نبوده اش بقایی

در مدرسه طبیعت تو	خواندم همه دفتر ولا را
در مکتب لطف و رحمت تو	جستم ره رافت و وفا را
آن خرمی و طراوت تو	حل کرد تجلی خدا را

بی قصه امر ((لن))ولائی

 

شعر از استاد دکتر زین الدین کیائی نژاد ( دیماه ۱۳۲۳)

 

آبادانی وانشان به روایت تصویر

 

 آبادانی وانشان به روایت تصویر

 

  آقای...چه وقت نوبت کندن،سنگفرش این کوچه می رسه؟ 

  آقای...چه وقت نوبت کندن،سنگفرش این کوچه می رسه؟ 

 و امایک ماهبعد

آقادستت درد نکنه حرف مومنا گوش کردی و اینسنگفرشهم خراب کردی

 

از مشاهدات آورده اند

 در روزگارانی نه چندان دور،حمام قدیمی خشتی(که خود از آثاری گرانبها بودندی) را

  با  افکارواهی  تخریب کردندی و بجایشحمامی جدیدیاز بتون و میلگرد بساختندی

هم اکنون با چه فکری، دوبارهاین حمام  تخریب کردندی ؟؟؟

         

 

 

 

 

                                                      

 

ای بابااین حمومرا چرا یاچهَ،بژونساتو؟نمای ورودی ساختمون حاجی را خرابژ کردتو؟؟

                                                       

                                            

به امید آبادانی وانشان از طریق برنامه ریزی اصولی و زیر بنایی

 

 تصاویر : ارسالی توسط  هم ولایتی عزیز (همسفر)

۲۶اردیبهشت ماه وانشان (۸۹)

نوروز 89 افتتاح اولین کبابسرا در وانشان ، با مدیرت آقای مجید مشایخی ،

درحال حاضر متاسفانه تعطیل شده است؟!!!

کباب با گوشت تازه گوسفندی

درحال حاضر متاسفانه تعطیل شده است؟!!!

اردیبهشت ماه وانشان

روزگاری این خانه ها ،بهترین بودن ولی حالا!!!!!

 

بقیه عکس ها را می توانید در وبلاگ هایتصاویر وانشانمشاهده نمائید