بایگانی خرداد ۱۳۸۹ :: روستای باصفای وانشان

دیگران کاشتند و ما فقط خوردیم

سه شنبه, ۱۸ خرداد ۱۳۸۹، ۰۷:۳۰ ب.ظ

دیگران کاشتندو ما خوردیم

این ضرب المثل زیبا از گذشتگان ما به جای مانده ، الحق که چه زیبا گفتند که:

دیگران کاشندو ما خوردیم ما بکاریم و دیگران بخورند.

دشت وانشان در زمان های کمی دورتر بسیار سر سبز و رنگین و تفریحگاه آشنا وبیگانه بود تا جای

جای آن تا کرانه های ریگزار های دوست داشتی، همین طور سرسبز بود و نسیم خوش باد اصفهانی،

خوشه های گندم و جو را نوازش می کرد و سر تا سر دشت را درختان گردو ، بادام و سیب پوشانده بود

ولی حالا چه؟

امروزه کسی نیست که بکارد تا دیگران استفاده کنند امروز ما نمی کاریم تا که دیگران نخورند .

امروز کاشته های قدیمی ها را از ریشه می خشکانیم و می سوزانیم تا ضرب المثل کمرنگ وکمرنگ تر

شود. و جایش را به این ضرب المثل امروزی بدهد که:

دیگران کاشتندو ما خوردیم ، ما نمی کاریم تا که دیگران نخورند.

ای کاش...

زمانی نه چندان دور، برج قلعه ها در اطراف وانشان سر به آسمان ساییده بودند که در نوع خودشان منحصر

به فرد بودند این برج ها دارای طبقات مجزا بودندکه در هر طبقه تیرکش هایی داشت که دیدمحدوده ی خود را

تا مسافت ها و تا پای برج را کنترل می کرد اما سالها پیش این برجها بدون توجه به قدمت آنها هر یک خراب

شدند.

ای کاشمختصر بودجه ای را در جهت ترمیم و باسازی قلعه و برج بجا مانده اختصاص داده می شد تا نمای

وانشان مجذوب تر می شد تا شاید سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بذل توجه ای به آن می نمودند تا

همانند ارگ گوگرد جهت بازدید گردشگران و زوار امامزاده در اختیار آنان قرار می گرفت .

ای کاش.....ای کاش.....ای کاش

به یاد زادگاهم وانشان

این است ودیعه خدایی

عاری زصفات خود نمایی

راحت شوم از غم جدایی

زه،زه بجمال کبریائی

آوخ که نبوده اش بقایی