ارسالی توسط آقای معین مشایخی
مختصری از زندگینامه عالم ربانی مرحوم
((حجه الاسلام والمسلمین جناب آقای حاج شیخ محمد کاظم مشایخی))

مرحوم حجه الاسلام و المسلمین جناب آقای حاج شیخ محمد کاظم مشایخی فرزند مرحوم
حجه الاسلام آشیخ عباسعلی مشایخی در سال1278 هجری شمسی درروستای وانشان از توابع
شهرستان گلپایگان درخانواده ای روحانی چشم به جهان گشود. دوران طفولیت خود را در روستای
وانشان وبا فراگیری علوم قرآنی نزد آقا سید عباس که مردی متقی و زاهد بود شروع نمود و سپس
تحصیلات حوزه ی خود را ابتدا درحوزه ی علمیه گلپایگان وگوگد باتحمل سختی ها ومشقات فراوان
ازجمله طی نمودن مسافت بیش از ده کیلومتری بین گلپایگان و وانشان به طور پیاده در محضر اساتیدی
چون آقا سیدمحمدعلی وحاج شیخ فقیهی تلمذ نمود وپس ازگذراندن دروس مقدماتی جهت تکمیل
تحصیلات به شهرستان اصفهان عزیمت ودرحوزه ی علمیه ((جده بزرگ))واقع در بازاراصفهان مدت 5 سال
ازمحضر اساتید بزرگ آن حوزه کسب فیض نمودند باتوجه به اینکه این دوران همزمان با حکومت استبدادی
وضد مذهبی رضاخان بود وحوزه های علمیه و روحانیون تحت شدیدترین فشارها بودند وبه هر بهانه ای
ازجمله با انجام امتحانات متعدد و پی درپی ازطرف اداره فرهنگ آن زمان نسبت به خلع لباس روحانیون
سعی دربه حداقل رساندن افراد ملبس به لباس روحانیت داشتند با سعی و تلاش فراوان درفراگیری
علوم اسلام همه امتحانات راباموفقیت پشت سرگذاشتند درآن زمان فشارو خفقان رضاخانی به اوج
رسیده و درنهایت منجر به تعطیلی حوزه علمیه اصفهان و پراکنده نمودن طلاب وجذب اکثر آنان درادارات و
دوائردولتی آن زمان گردید. لیکن ایشان علی رغم تمامی مشکلات و محرومیتها واهانتها وهمچنین وجود
تنگناهای شدید مادی واقتصادی باتوجه به علاقه خود وتوصیه اساتید ازقبول استخدام امتناع وهمچنان
درکسوت مقدس روحانیت باقی می ماندند وجهت ادامه تحصیلات وگذرانیدن دروس خارج فقه به حوزه
علمیه قم مشرف شده وازمحضر بزرگانی چون آیات عظام حائری یزدی-بروجردی-امام خمینی-
خوانساری-گلپایگانی-اراکی وسایر علماء بزرگ (رضوان الله علیهم) کسب فیض نموده اند.ایشان
درمدرسه فیضیه قم افتخار همسایگی باحجره امام خمینی (ره) را داشتند و ازجلسات درس اخلاق
امام راحل استفاده می نمودند. ایشان دوران جوانی امام (که در آن زمان به حاج آقا روح الله معروف بودند)
را روحانی رشید و خوش سیما با چهره ای جذاب وبا ابهت وعرفانی وصف می نمود ودرس اخلاق امام را
که باحضور طلاب و گروه های کثیر مردم تشکیل می گردید جلسه ای فوق العاده همراه باضجه وگریه
وزاری حاضران توصیف می کرد ایشان با کسب مدارج علمی ازسوی متجاوز از ده نفرمراجع عظام تقلید
نجف وقم نظیر آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی- حائری یزدی- صدرالدین صدر- گلپایگانی- مرعشی
نجفی- خوانساری- اراکی- صافی وتعداد دیگری ازمراجع به عنوان نماینده آنان اجازه تصرف درامورحسبیه
وشرعیه دارا بودند متعاقبا با اصرار و پافشاری پدربزرگوارش آشیخ عباسعلی مشایخی جهت ترویج احکام
وهدایت مردم برحسب تکلیف شرعی به زادگاه خود روستای وانشان مراجعت نموده وبااقامه نماز
جماعت وبیان احکام وترویج دین و حل مشکلات ورتق وفتق امور ومسائل اجتماعی مردم همت گماشت
ودرآن زمان که ظلم و جور رژیم ستمشاهی به اوج رسیده بود و با اجرای برنامه ها ی استعماری (انقلاب
به اصطلاح سفید) مشغول دین زدایی ازجامعه ایران بود ایشان درجلسات باعلما ومردم به افشاگری
وشناساندن خباثت رژیم طاغوت می پرداخت که به عنوان نمونه مخالفت ایشان بااجرای قانون تقسیم
اراضی ازآن جمله بودکه منجربه عکس العمل رژیم ومحاصره منزل مسکونی ایشان با حضور رئیس
سازمان امنیت اصفهان وافراد ژاندارمری ودادگستری وتفتیش وجست وجوی منزل وکتابخانه ایشان
وبازجویی ازافراد که با وی مراوده وارتباط داشتند گردید که خوشبختانه موفق به یافتن رساله امام
خمینی ومدارک خاصی نمیگردند. دردوران اوج گیری انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری امام خمینی
(ره)درجلسات ومجامع ازنهضت اسلامی حمایت معنوی می نمود و در12بهمن سال1357 به شوق دیداربا
امام امت درفرودگاه مهرآباد حضوریافته وسپس به ملاقات امام در مدرسه علوی رفتند.ایشان بیش از60
سال ازعمربابرکت خود را در روستای وانشان به ارشاد وهدایت مردم مشغول بوده این مرحوم علاقه
وارادت فوق العاده زیادی به ائمه اطهارداشتند و درایام عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) با شنیدن
مرثیه های عزاداری با صدای بلند گریه می نمود به طوری که شانه های ایشان بی اختیار تکان
می خورد.ایشان در12مهر ماه سال1379 هجری شمسی درسن 101سالگی وپس از تحمل بیش از 3
سال دوران بیماری دارفانی راوداع نمودند.
آرامگاه ایشان درمحل امامزاده شاهزاده ابوالفتوح وانشان درجوار آرامگاه پدرش حاج شیخ عباسعلی و
پدربزرگ خود حاج شیخ حسینعلی قراردارد.
روحش شاد







