حکایت سنگفرش ها
اندر حکایت سنگفرش کوچه های وانشان
طی سال های 78 تا 91 با همت دهیار ، شورای اسلامی و اهالی محترم وانشان و همچنین مسئولین
بنیاد مسکن استان و شهرستان در اجرای طرح های عمرانی (طرح هادی) با سبک معماری سنتی به
منظور ارتقای بهداشت و رونق و توسعه روستا،شامل اقدامات بهسازی معابر،سنگ فرش،آسفالت و
تعریض کوچه ها،در وانشان تهیه و اجرا شد.
در اوایل اجرای طرح، متاسفانه سنگفرش های دو کوچه که هزینه های زیادی برای آن صرف شده بود
تخریب شد و دوباره سنگفرش گردید.
علی رغم تلاش های زیاد دهیار و اعضای محترم شورای اسلامی وقت، در اجرای طرح،متاسفانه کار
کارشناسی دقیق و لازم در خصوص سنگفرش ها متناسب با آب و هوای منطقه بعمل نیامد.که این امر
باعث بروز مشکلاتی در آینده می شد.به همین منظور، مطلبی دروبلاگ وانشانوسایت آخالهدرج
گردید و به اطلاع دهیار محترم (آقای اطیابی ) و اعضای محترم شورای وقت، رسید و مکرراً بی کیفیتی
سنگفرش ها از طُرق مختلف گوشزد شد ولی متاسفانه ترتیب اثری داده نشد و نتیجه آن تخریب
گسترده این سنگفرش ها در حال حاضر می باشد. هنوز شش ماه از اجرای طرح نگذشته بود گلایه
اکثر وانشانی ها بخصوص رانندگان،از اینکه چرا در روستا از سنگ های نامرغوب و بتن ریزی غیر استاندارد
استفاده شده است ؟!!!!
مشکلی که در سنگ فرش این منطقه وجود دارد، شکندگی سریع در برابر سرمای منطقه و همچنین
لغزنده شدن آن هنگام بارش هاست ، به طوری که رفت و آمد برای عابران به ویژه خانم ها و کودکان
زمان بارش برف امکان پذیر نیست. بارها مشاهده شده است که حتی افرادی که هنگام بارش برف،
کفش مناسبی به پا دارند،برای جلوگیری از زمین خوردگی، ناچار شده اند از حاشیه کوچه ها رفت و
آمد کنند.در اکثر کوچه ها اگر زیر پایت را به خوبی نگاه نکنی و قدم بگذاری،ممکن است لاشه های خرده
شده و همچنین آبهای جمع شده زیر سنگ فرش های به شما آسیب برساند.
عدم کمپکت مصالح زیرسازی تا رسیدن به تراکم مورد نیاز(حداقل 90%) به شکلی که نشست در طول
پیاده رو مشهود و باعث ترک سنگ فرش ها شده است و همچنین عدم دقت در اجرا و همسطح سازی
سنگفرشکف کوچهها قابل مشاهده است به شکلی که پستی و بلندی و اختلاف ارتفاع درکف سازی
بهوضوح دیدهمی شود.
در پیاده روسازی ازسنگ فرش های لب پریده استفاده شده است و دوغاب ریزیبهدرستی اجرانشده
استکه منجر به کنده شدن سنگ فرش های کف پیاده رو شده است. علاوه براینعدماجرای شیب
طولی وعرضی جهت خروج آب های سطحی به نحوی که بعد از بارندگی آب باران رویپیاده روها
باقیمی ماند.
حفظ هویت و معماری یک منطقه مهمترین راه پاسداشت میراث فرهنگی، طبیعی و تاریخی آن است.
امیدواریماداره میراث فرهنگی و مسئولین ذیربط ، هر چه زودتر فکری به حال این وضعیت
بکند،حداقل در ساخت وسازها نظارت داشتهباشد.
در پایان به تاسی از رسول مکرم اسلام که فرموده اند:«من لم یشکرالمخلوق لم یشکرالخالق »،نخست
ازتلاش های شبانه روزی اعضاء محترم شورای اسلامی و دهیار سابق و فعلی کمال تشکر را داریم .باید
نیمهپرلیوان راهم ببینیم وعینک بدبینی را از چشم به دور کنیم ولی دراین میان عیب و نقص هایی هم
وجودداردکه انشاالله باهمفکری وهمکاری ومساعدت همگان مرتفع خواهد شد.
